این وقت خوبی برای رفتن نبود و ساپینتو شاید می‌توانست روزهای بهتری را در استقلال تجربه کند.
به گزارش گروه ورزشی شبکه لحظه؛ یک سال پیش و در چنین روزهایی بود که فرهاد مجیدی ترک عادت نکرد و در بهترین روزهای یک دهه اخیر هواداران استقلال، دوباره در بدترین لحظه ممکن تصمیم به جدایی از این تیم گرفت. گرچه ابتدا به نظر می‌رسید حضور جواد نکونام روی نیمکت آبی پوشان قطعی شده و بعد نوبت گزینه‌هایی چون رضا عنایتی و سید مهدی رحمتی رسید، به یکباره نام ریکاردو ساپینتوی پرتغالی مطرح شد و او خیلی سریع بار سفر خود برای احراز این پست را از لیسبون به سمت تهران بست. ما هم برای بررسی گذشته او در مربیگری صفحات را یکی یکی مرور می‌کردیم که خیلی زود متوجه شدیم پرواز یک سرمربی پرهیجان و جنجالی به زودی در پایتخت به زمین خواهد نشست.
وجه غالب تصاویر و ویدئوهایی که از ریکادو ساپینتو وجود داشت، شادی‌های اغراق‌آمیز و واکنش‌های جنجالی و تند این سرمربی بعد از باخت و برد در تیم‌های مختلف بود. پس زود فهمیدیم با یک شخصیت خاص و پرتغالی دیگر طرف هستیم و احتمالا در طول فصل شاهد رفتارهایی متفاوت از او روی نیمکت استقلال خواهیم بود. اولین حضور ساپینتو در تهران با یک نشست خبری پرهیاهو و قول غیرمنتظره تلاش برای فتح چهار عنوان قهرمانی همراه شد و او خیلی سریع قلب هواداران استقلال را از آن خود کرد.
فصل با شکست غیرمنتظره مقابل سپاهان در تهران و پاره شدن روند نباختن‌های استقلال در لیگ آغاز شد و ساپینتو هم همان ابتدا دریافت چه ماموریت دشواری در پیش دارد. در ادامه شرایط تغییر کرد و موضوعیت فوتبال در مقطعی آنقدر تحت تاثیر قرار گرفت که کمتر کسی اصلا حواسش به ساپینتو و عملکرد او روی نیمکت استقلال بود. نوبت شرکت تیم ملی در جام جهانی فرا رسید و بلافاصله آبی‌ها باید در دربی حاضر می‌شدند. گل دقایق ابتدایی گولسیانی دو بار پاسخ داده شد و استقلال حتی فاصله‌ای تا کسب پیروزی برابر رقیب دیرینه نداشت، اما دروازه این تیم در دقایق پایانی باز شد و فرصت ثبت بهترین خاطره سرمربی پرتغالی در دوران حضورش در ایران از دست رفت.
دو شکست مقابل تراکتور در تبریز و سپاهان در اصفهان، انتقادات از عملکرد ساپینتو را به اوج رساند و حتی او در مقطعی فاصله‌ای تا جدایی از استقلال در همان اواسط فصل نداشت. اختلاف هشت امتیازی با صدر برای هواداران تیم مدافع عنوان قهرمانی قابل‌هضم نبود و شاید حتی یک شکست دیگر واقعا کار ریکاردو را تمام می‌کرد.
اما زمستان درخشان آبی‌پوشان از راه رسید و آنها طی چند ماه به هیچ رقیبی رحم نمی‌کردند. 3-3-4 جذاب و هجومی ساپینتو بالاخره در این تیم پیاده شده بود و زوج آماده محمد محبی و مهدی قایدی آنها را تبدیل به بهترین تیم ایران کرده بودند. به جز یک تساوی غیرمنتظره و البته توأم با بدشانسی در قائمشهر مقابل نساجی، استقلال هر رقیبی را در لیگ برتر و حذفی قلع و قمع می‌کرد و نمایش این تیم آنقدر تماشایی و هجومی بود که آنها تبدیل به یکی از بخت‌های مسلم حتی فتح دو گانه برای اولین بار در تاریخ شده بودند.
سال که رو به پایان بود، استقلال حتی بالاتر از پرسپولیس در جدول قرار گرفته و در یک قدمی رسیدن به سپاهان هم بود. این روند با برتری مهم در اراک مقابل آلومینیوم در سال جدید نیز ادامه یافت و تیم ساپینتو آنقدر قشنگ و بابرنامه بازی می‌کرد که تحسین همه را برانگیخته بود. اما دوباره کابوس دربی بهاری مانند فصل آخر شفر و زیر و رو شدن همه چیز. شکست مقابل پرسپولیس در برترین روز فصل استقلال، دوباره مسیر این تیم را تغییر داد و تساوی خانگی برابر نفت، رؤیای قهرمانی را به طور کامل از ذهن هواداران این تیم دور کرد.
اما یک طرح موزاییکی با نام ساپینتو نشان می‌داد طرفداران استقلال علی‌رغم این نتایج نیز خواهان ادامه همکاری با این سرمربی جذاب هستند و شبه‌قرارداد او انگار توسط هواداران این تیم امضا شده بود. فصل با برتری تاریخی و فراموش‌نشدنی مقابل تراکتور به پایان رسید و پیروزی پرگل در نیمه نهایی مقابل نساجی، مؤید آن بود که آبی‌ها در فینال به هیچ چیز جز انتقام برابر پرسپولیس فکر نمی‌کنند.
اما یک مصاحبه غیرحرفه‌ای و قطعا اشتباه در مورد بیرانوند، انگیزه قهرمان لیگ برتر را صدچندان کرد و استقلال در روزی که باز هم چندان خوب نبود، در فینال نیز مقابل پرسپولیس مغلوب شد تا پایان قصه کوتاه ساپینتو در این تیم رقم بخورد.
فراموش نمی‌کنیم که مطابق انتظار، او در یک سال حضورش در فوتبال ایران لحظات عجیب و غیرقابل‌باوری را تجربه کرد. از درگیری با نیروی هلال احمر و انتظامی در شهرهای مختلف تا بارها اعتراض به شدیدترین شکل ممکن به داور، گیر دادن به سرمربی سپاهان بابت جذب سیاوش یزدانی و درگیری تند در دربی لیگ و البته دعوای خشن و دور از شأن در فینال حذفی احتمالا با هواداران رقیب. البته به خوبی هم می‌دانیم که در خیلی از موارد نیز حقیقتا ساپینتو مقصر اصلی داستان نبود و شاید هم تحریک شده بود، اما به هر حال انتظار خویشتن‌داری از این جایگاه حقوقی مهم و بزرگ در فوتبال ایران، چندان هم خواسته زیادی نبود.
اما فراموش هم نخواهیم کرد که تیم ساپینتو جذاب‌ترین استقلال سال‌های اخیر بود. تیمی هجومی که بالاترین میزان گلزنی و خلق موقعیت و امید به گل و شوت به سمت دروازه را در لیگ برتر داشت. از ثانیه یک به امید هجوم و حمله در زمین حاضر می‌شد و شاید برای حدود سه ماه بهترین تیم ایران بود. دوست داشتیم و ترجیح می‌دادیم دوران حضور ساپینتو در ایران از این طولانی‌تر شود. در روزهای اخیر گزینه‌هایی برای جانشینی این سرمربی پرتغالی مطرح شده که سردردآور است و قطعا جدی‌ترین منتقدان او نیز ترجیح می‌دادند ساپینتو به کارش در استقلال ادامه دهد.
اما طالع عجیب عدم ثبات روی نیمکت این باشگاه، گریبان ریکی ساپینتو را نیز گرفت و او دیروز با انتشار نامه‌ای با نیش و کنایه از این باشگاه خداحافظی کرد. اشاره به فتح سوپرجام بعد از 75 سال زیبنده یک مراسم خداحافظی دوستانه و محترمانه نیست، اما استقلال تحت هدایت ساپینتو آنقدر تند و پرهیجان بود که ما علاقه داشتیم مثلا از همین حالا منتظر کری‌خوانی دوباره او پیش از دربی فصل بعد برای رقیب باشیم. فصل خداحافظی با ساپینتو فرا رسیده، شاید گاهی هم در مورد این سرمربی تند و بی‌رحمانه قضاوت شد و حداقل از نظر فنی، او توانست یکی از تماشایی‌ترین استقلال‌های تاریخ حیات این باشگاه را بنا کند و چه حیف که دوره پایان این همکاری خیلی زود فرا رسید.
انتهای پیام/
