زینب کبری موسوی ملی پوش یخ نوردی، بعد از خداحافظی و دوری ۲ ساله از تیم ملی یخ نوردی، به صخره‌های یخی بازگشت.
به گزارش سرویس ورزشی شبکه لحظه، زینب کبری موسوی در تاریخ ۲۰۲۰/۱/۱۲ بخاطر اعتراض به سیاست‌ها و اقدامات فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی و هم چنین عدم اعزام به مسابقات بین المللی با وجود خرید بلیت پرواز، از تیم ملی کنار رفت و حالا بعد از ۲ سال برگشته تا کار نیمه تمامش را تمام کرده وصخره‌های جهانی را فتح کند.
چه شد که بعد از ۲ سال به دنیای یخ نوردی برگشتی؟
دوست داشتم لااقل در این ۲سال دوری‌ام، پیشرفت خوبی در یخ نوردی اتفاق بیفتد که متاسفانه این طور نشد. در این مدت خیلی از مسابقات مثل مسابقات کشوری کنسل شده و اکثر ورزشکاران از شرکت در مسابقات جهانی فاصله گرفتند و تنها باشگاه تخصصی یخ نوردان استان تهران هم از زمان خداحافظی من بسته شد. صلاح را به برگشت دیدم تا کار ناتمامم را تمام کرده وسکوی جهانی را فتح کنم.
۲ سال پیش به غیر از مشکلاتی که برای اعزام به مسابقات جهانی داشتی، دلیل خداحافظی‌ات از تیم ملی چه بود؟
بیشتر اعتراضات من روی مسائل فرهنگی بود.کسانی که ملی پوش می‌شوند، باید یکسری مسائل از جمله حفظ حرمت پیراهن ملی را بدانند و در این باره آموزش ببینند.وزارت ورزش باید در این باره و حتی در زمینه رفتار ملی پوشان در میادین بین المللی، کلاس‌های آموزشی برگزار کند تا حریم‌ها و حرمت‌ها حفظ شود .همیشه عدم آموزش باعث بروز مشکلاتی میشود، به نظرم باید دوره‌هایی برگزار تا هر که قصد پوشیدن پیراهن تیم ملی را دارد آموزش ببیند.
فوت خواهرت هم در خداحافظی‌ات تاثیر داشت؟
فوت خواهرم غیرقابل باور بود و تاثیر بدی در روحیه ام گذاشت ولی اصولا من زندگی ورزشی ام را با موضوعات دیگر قاطی نمی‌کنم، بعد از فوت خواهرم باتوجه به شرایط بحرانی ام می‌خواستم به مسابقات بروم و تمرینات سختی را هم در دمای پایین روسیه آن هم بدون مربی پشت سر گذاشته و هزینه زیادی کرده بودم. اما بعد از اینکه جلوی اعزامم را گرفتند ضربه روحی بیشتری به من وارد شد چون هدفم سکونشینی در مسابقات ۲۰۲۰ بود.
در این ۲ سالی که از یخ نوردی دور بودی، چه می‌کردی؟
بعد از خداحافظی باتوجه به شرایط روحی ام مشاور به من پیشنهاد داد ورزشی را انتخاب کنم که مدت زیادی ذهنم را درگیر کند که وقتی به خانه می‌آیم خسته باشم، به همین خاطر رشته کوهنوردی را انتخاب کردم ودر این مدت به قله‌های زیادی از جمله سبلان، دماوند و.. صعود کردم که تاثیر زیادی بر توانایی ذهنم گذاشت. در همین راستا می‌خواستم قله‌های نپال و هیمالیا را هم فتح کنم که متاسفانه کرونا و بسته شدن صعودات ۸۰۰۰ متری مانع از انجام آن شد. کسانی که من را می‌شناسند می‌دانند که از نظر ذهنی قوی ام و در خانواده ای بزرگ شده ام که پدرم ما را سخت کوش تربیت کرده است. بر این باورم اگر اتفاقاتی که در زندگی ورزشی من افتاد برای هرکس دیگری افتاده بود یا افسردگی می‌گرفت یا خودکشی می‌کرد.سعی کردم بتوانم این موضوع را مدیریت کنم و به دنیای یخ نوردی برگردم و واقعیت این است که دور بودن از میادین جهانی و بازگشت دوباره جسارت می‌خواهد. حالا به انرژی خوب مردم کشورم نیازمندم و امیدوارم حمایتم کنند تا به نتیجه ای که سال‌ها برایش تلاش کردم برسم.
حالا که برگشتی برای چه مسابقاتی آماده می‌شوی؟
الان در حال آمادگی برای مسابقات ۲۰۲۲ کره جنوبی هستم وبعد از آن هم در ۲ مسابقه تحت عنوان جام جهانی در روسیه و آمریکا و هم چنین فستیوال کانادا شرکت می‌کنم. قبلا هم دوره داوری بین المللی یخ نوردی را گذرانده بودم و حالا برای بازآموزی اش باید در ۲ مسابقه شرکت کنم، در همین راستا می‌خواهم در مسابقات قهرمانی جوانان برای این بازآموزی شرکت کنم. الان نمی‌گویم که تمریناتم خیلی حرفه ای پیش می‌رود چون دوری از مسابقات باعث افزایش وزنم شد، علی الخصوص که برای فعالیت در کوهنوردی نیاز داشتم که چربی زیادی اضافه کنم، هم چنین از نظر تکنیکی هم مقداری سطحم پایین آمده ولی از نظر قدرتی بخاطر فعالیت‌های ورزشی ام، مشکلی ندارم.حالا باقدرت تمریناتم را ادامه می‌دهم و باشگاه یخ نوردی ای که با رفتن من بسته شد بعد از ۲ سال باز شده و اواخر مهر هم مسابقات کشوری برگزار خواهد شد که من هم باید با تلاش بیشتر برای این مسابقات آماده شوم.
دراین مدت که در تیم ملی نبودی مسئولان حالی از تو پرسیدند؟
دراین مدت که از یخ نوردی دور بودم از مسئولین خبری نبود ودر این میان فقط رئیس کوهنوردی استان تهران طی جلساتمان به برگشت و فعالیتم در عرصه جهانی اصرار داشت.گلایه‌هایی دارم و معتقدم نباید با کسی که پیشکسوت یخ نوردی بوده و باعث پیشرفت این رشته شده چنین برخوردهایی می‌شد.من برای گرفتن مدرک مربیگری یخ نوردی‌ام در تمام دوره‌هایی که درآن قوی تر از من وجود نداشت، هم پای کسانی که هیچ تخصصی در این رشته نداشتند، شرکت کردم کردم .جاداشت که حداقل همکاری را با من داشته باشند.از طرفی هنوز جوایز سال ۹۷ و ۹۸ مسابقاتم به بنده داده نشده.حالا هم نمی‌دانم که کلا این پاداش‌ها از سمت وزارت پرداخت نشده یا اسم من در لیست فدراسیون نبوده است.
در این مدت، فکر رفتن از ایران به سرت نزد؟
شرایط و استقبال برای رفتنم وجود داشت اما اصالت و تربیت خانوادگی مانع مهاجرتم شد.انرژی که از مردم میگیرم با هیچ چیزی قابل مقایسه نیست، به عشق مردم به میادین برگشتم .از طرفی هم غیرتم اجازه ترک کشور و خانواده ام را نمی‌داد. فارغ از تمام اتفاقات ناشایست و ناباوری‌هایی که اینجا وجود دارد تمام افتخارم این است که یک ورزشکار ایرانی هستم و ارزش کارم را در ماندن و جنگیدن و پیشرفت بانوان ورزشکار در این رشته می‌بینم . ماندم تا برای از بین بردن باورهای غلطی که وجود دارد، حداقل تلاشم را بکنم.
حالا که برگشتی سقف آرزوهایت چیست؟
برای کسی که با طبیعت و کوهنوردی آشناست سقف آرزویی وجود ندارد چون ما هرروز در تلاطم یک کار و ماجراجویی جدید هستیم اما در حال حاضر قهرمانی جهان برایم در اولویت است و فکر می‌کنم تا ۲ سال آینده بتوانم به این مهم برسم.در حال ادامه تحصیل هستم تا انشاالله بتوانم خدمتگزار ورزشکاران باشم .هیچ وقت از ما مثل باقی رشته‌ها حمایتی نشده و یخ نوردان مثل بقیه ورزشکاران به اردو برون مرزی فرستاده نشدند .فکر می‌کنم اگر وزیر جدید با توجه به المپیکی شدن سنگ نوردی، به این رشته و هم چنین به کوه نوردی ویخ نوردی توجه کند، اتفاقات خوبی برای ورزشمان بیفتد.
منبع نود پرس
انتهای پیام/
