چند وقتی است که بانوان می توانند در پیست موتورسواری کنند و حتی در مسابقاتی هم شرکت کنند اما هنوز این ورزش در بین بانوان با مشکلاتی شدید روبرو است.
به گزارش سرویس فوتبالی شبکه لحظه ، مریم طلایی موتور سوار بانویی که قهرمانی و گواهینامه بین المللی دارد در گفت و گوی اختصاصی با خبرنگار لحظه گفت : امسال دومین مرحله از مسابقات موتور ریس بانوان در پیست آزادی برگزار شد که با استقبال پر شور رو به رو شد. این مسابقات که در 3 کلاس 125 سی سی ، مینی جی پی و 250 سی سی برگزار شد. در همین راستا ، مریم طلایی آیلند ، قهرمان کلاس مینی جی پی این دوره از مسابقات با خبرنگار لحظه به گفت و گو پرداخت که متن مصاحبه را در ادامه می خوانید:برگزاری این مسابقات به علت محدودیت‌های زیادی که برای بانوان وجود دارد ، اهمیت بسیار زیادی داشت.بیشتر شرکت کنندگان این مسابقه، حداکثر در یک سال اخیر با این رشته و ورزش آشنا شده بودند و به جز 4-5 نفر، بقیه شرکت کنندگان تازه کار بودند. من از سال ۲۰۰۹ گواهینامه بین المللی دارم و در زمینه سفر به کشورهای مختلف با موتور فعالیت می کنم.محدودیت‌های برگزاری مسابقات مخصوصاً برای خانم ها بسیار زیاد است در حدی که حتی خانواده‌های ما هم اجازه ورود به پیست را ندارند. هیچگونه تماشاگر آقای اجازه ورود به پیست را ندارد. از اعضای خانواده هم فقط یک نفر از آقایان خانواده به عنوان امداد می تواند حضور داشته باشد.یک ورزشکار موتورسوار همیشه باید یک تیم چند نفره از کسانی که در حمل و نقل یا مسائل فنی کمک میکنند در کنار خود داشته باشد. سختگیری حراست فدراسیون روی برگزاری این مسابقات بسیار زیاد است. لباس های مخصوص ریس ما بسیار پوشیده و سنگین هستند با این حال ما در بعضی مواقع مجبور هستیم روی آن مانتو بپوشیم. ما در ابتدا ی این راه هستیم و همه این کارها برای تداوم برگزاری این مسابقات است. محدودیت ها بسیار شدید است و همه می ترسند که اتفاقی رخ دهد که وزارت از برگزاری مسابقات راضی نباشد.
وی در ادامه افزود : البته هر سال روند برگزاری مسابقات بهتر میشود. در این سری از مسابقات گروه نظارت و بررسی مسابقه خیلی بهتر عمل کرد ولی در سری قبل مدیریت خیلی خوبی روی مسائل فنی انجام نشد.اولویت موتورسواری برای فدراسیون در درجه دوم یا سوم است. توجه فدراسیون روی مسابقات موتور سواری به نسبت اتومبیل رانی کمتر است ، راندهای مسابقات اتومبیلرانی همیشه سر تاریخ برگزار میشود و تبلیغات و تماشاچیان آنها بیشتر است.پارسال برای اولین بار بود که در گروه آقایان یک گروه ۴ نفره به مسابقات آسیایی اعزام کردند. خیلی خوب میشد که برای خانم‌ها هم این کار انجام شود.برطرف کردن محدودیت های ما به وزارت ورزش بستگی دارد. اگر کمی از محدودیت ها بکاهند این رشته کم‌کم به همه معرفی می شود و همه با آن آشنا می شوند. عده ای هستند که حتی نمی دانند چنین رشته یا مسابقاتی وجود دارد.متاسفانه علت اینکه خانم ها به تازگی وارد این رشته شدند ، اسپانسر ها خیلی به موفقیت آن اعتماد ندارند و حتی خیلی‌ها نمی‌دانند که این رشته راه افتاده است. اسپانسر ها از سرمایه گذاری روی این رشته یا افراد خاص مطمئن نیستند. دلایل آن هم همین محدودیت ها که هر لحظه ممکن است برگزاری این مسابقات کنسل شود. به همین دلایل هنوز اسپانسرهای خیلی بزرگی برای حمایت از آن اقدام نکرده‌اند.
هزینه‌های این ورزش بسیار زیاد است. تعویض حداقل ۲ تا لاستیک ساده برای ما حدوداً ۴ میلیون تومان هزینه در بر دارد. همچنین هزینه لباس حتی اگر دست دوم هم باشد بین ۳ تا ۶ میلیون هزینه دارد و کلاه موتور سواری نیز به همین قیمت است. از طرفی با توجه به تحریم ها قطعات موتور سواری یا گیر نمی‌آیند یا هزینه آن بسیار بالا است.از دیگر مشکلات برای بانوان این است که ما نمی‌توانیم در سطح شهر با موتور های خود تردد کنیم در نتیجه برای رفت و آمد ، هزینه های حمل موتور نیز به بقیه هزینه ها اضافه میشود.
رانندگی موتور برای خانم ها حتی برای بنده که گواهینامه بین المللی دارم در ایران ممنوع است و اگر بخواهم در ایران پشت موتور رانندگی کنم فقط در یک صورت مجرم شناخته نمی شوم که پلاک موتور به پلاک کشوری باشد که در آن گواهینامه دارم.این رشته در عین داشتن جذابیت بسیار بالا ، خطرات خیلی زیادی نیز دارد.استقبال مردم از این مسابقات برای فدراسیون هم از نظر مالی مناسب است و کم کم به یک رشته معمولی تبدیل می شود و حساسیت ها از روی آن کم می شود.فکر می کنم لازم است در کنار رعایت همه قوانین مقداری از سختگیری کاسته شود.
در حال حاضر حتی جوایز ما با سال‌های پیش بسیار تفاوت دارد.ورزشکاری که این همه هزینه می کند و زحمت می کشد.کاپ لاستیکی جایزه می دهند.ولی فقط برای بانوان نیست و برای آقایان هم همینطور شده حتی برای مسابقات اتومبیل رانی.هم به همین منوال است.این قطعاً به مرور زمان هم بدتر می شود.وزارت ورزش همه هزینه های مسابقات تقبل کند اما نمی‌دانم چرا که چیزی به ورزشکاران تعلق نمی گیرد.یکی از معضلات اصلی ما این است که.تنها دو پیش در ایران وجود دارد.که در حال حاضر.تنها آزادی قابل استفاده است.
علاوه بر اینکه همه مسابقات در این پیش انجام میشود.از آسفالت مناسبی نیز برخوردار است.در همین پیست آزادی در سال‌های اخیر تلفات جانی بسیاری داده‌های.فکر می کنم لازم است.در کنار رعایت همه قوانین مقداری از سختگیری کاسته شود.در حال حاضر حتی جوایز ما با سال‌های پیش بسیار تفاوت دارد.ورزشکاری که این همه هزینه می کند و زحمت می کشد.کاپ لاستیکی جایزه می دهند.ولی فقط برای بانوان نیست و برای آقایان هم همینطور شده حتی برای مسابقات اتومبیل رانی.هم به همین منوال است.این قطعاً به مرور زمان هم بدتر می شود.وزارت ورزش همه هزینه های مسابقات تقبل کند اما نمی‌دانم چرا که چیزی به ورزشکاران تعلق نمی گیرد.یکی از معضلات اصلی ما این است که.تنها دو پیش در ایران وجود دارد.که در حال حاضر.تنها آزادی قابل استفاده است. علاوه بر اینکه همه مسابقات در این پیست انجام میشود. از آسفالت مناسبی نیز برخوردار نیست.در همین پیست آزادی در سال‌های اخیر تلفات جانی بسیاری داده ایم و هزینه برای درست کردن آن می کنند.
بیشتر بخوانید :
