در اوایل سال ۷۷ که وی برای تعطیلات نوروز همراه خانواده‌اش به انزلی آمده بود در بازگشت و در حالیکه همراه فرزند، همسر و برادر همسرش در اتومبیل رنوی خود عازم تهران بود در حوالی امام زاده هاشم با کامیون حاوی الوار تصادف نمود که منجر به فوت وی و فرزندش «راستین» گردید.
به گزارش سرویس ورزشی شبکه لحظه ، روزگاران گذشته اند و اين اقليم همچنان در نسيان و بي خردي غرق مي شود
روزگاري قلمي به دلي گره خورد و جوهرش خون دل شده و چنين مي نگارد:
“قايقي خواهم ساخت
دورخواهم شد ز دياري
كه مردمانش يادها را نگهبان نيستند”
يادمان مي رود و چنين است كه به تسلي ديگران دست به تمناي واژه” يادش مانا” مي شويم تا بلكه ملت با حافظه تاريخي صفر دمي ز تكرار خواب آلودگی برون آيند .
امروز ياد آور مردي است كه نخستين افتخار پس از انقلاب ما را برایمان محقق کرد. افتخاراتی که زیاد هم نبودند
روزگاري كه سرنوشت اين ديار به مسير دگري در تاريخ افتاد ، فوتبال ما هم به دست دگران افتاد. همه سوي شعار بود و … چنين بود كه فوتبالمان براي المپيك ١٩٨٠ انتخاب شد ولي نرفت تا حسرت المپيك ما چند دهه شود . طرح ٢٧ ساله ها را ثبت كردند تا ناصر حجازي ها را محروم از پوشيدن تيم ملي كنند و ماحصل سومديريت ها شكست بود و ناكامي و درد سرخوردگي و افزوني شعار بي اندكي درنگ در شعور… اتفاقاتی که هنوز هم بعد از چند دهه با توهین به گذشتگان نظیر خسروانی و عبده و بهزادی رخ می دهد
بازيهاي آسيائي پكن ۱۹۹۰بود.جواناني كه دهداري بزرگ آنها را پس از استعفاي ١٤ نفره بازيهاي آسيائي ١٩٨٦ يافت به بلوغ فكري و خود باوري رسيده و از اقبال چشم تيله اي فوتبال ما ، علي پروين، به دست او افتاده بودند . بازي نيمه نهائي با غول بزرگ فوتبال آسيا كره جنوبي بود . ما باورمان را براي قهرماني از دست داده بوديم زيرا آخرين موفقيت ما مربوط به سال ١٩٧٦و قهرماني در جام ملتهاي آسيا تهران بود اما شوت پسر خوب گیلان زمین مارا به فينال و سپس به قهرماني رساند.
سيروس قايقران يكي از بهترين هاي فوتبال ما بود كه با آن گل جاودانه شد.
دو دهه از مرگ ناگهاني او و فرزند دلبندش مي گذرد و امروز بار دگر همه آنهايي كه از كاپيتان بزرگ تيم ملي و ملوان خاطره اي دارند به يادش هستند . قايقراني كه در زمان زندگي مصداق قايقراني بود كه قايقي را برداشتدو دل به درياي تنهايي زد تا از ياد برد مردماني را كه ياد را نگهبان نيستند و وای بر ما که امروز این گونه دستهای فوتبالمان خالی از معرفت و وفاداری و عشق و بی گمان قهرمان واقعی و پر شده از پوشالی ها و جعلی های هیچ
در بندر زیبای انزلی ، همه جا هنوز هم يادي است ز مردي كه باور قهرماني و موفقيت دوباره را به همه ما داد .
قايقران فرزند ملواني بود كه به نيروي باور به فرزندانش در فوتبال ايران آقايي مي كرد افسوس كه اسير نا اهلي فوتبالفارسي شد.
روحت شاد شماره ٩ دوست داشتني فوتبال ایران زمين
