مربیان خارجی حاضر در ایران در زمان جدایی از تیم های تحت قرارداد معمولا از مردم ایران به نیکی یاد می کنند و از مدیران فراری اند.
به گزارش سرویس ورزشی شبکه لحظه در سال های اخیر مربیان زیادی در ایران حضور داشته اند و هر کدام در زمان جدایی با اتفاقات و حرف و حدیث های خاصی از ورزش ما جدا شده اند نکته قابل تامل در نوع اینگونه جدایی ها ما را با یک اصل عیر قابل باور و البته بسیار تاسف بر انگیز آشنا می کند.
تمامی مربیان حاضر در ایران از تیم های استقلل و پرسپولیس گرفته تا تیم ملی و دیگر باشگاه های شهرستانی که در این مورد آدخری بسیار کمتر پیش آمده که یک مربی در زمان جدایی از مدیر عامل ها و یا مسئولان ناراضی باشند.
مدیران نچسب و مردم چسبناک
در تیم های پرسپولیس و استقلال از برانکو،شفر،کالدرون، استراماچونی.…. تا بازیکنانی که همانند پادوانی سلامتی خود را برای استقلال ادند و دست آخر با ناراحتی از این تیم جدا شدند و در نمونه دیگر آن منشا در زمان جدایی از پرسپولیس بسیار از مدیران این تیم شاکی بود.
سندی به نام صفحه های مجازی
با نگاهی به مصاحبه های بعد از جدایی حتی تا سال های بعد و یا بررسی رفتار مجازی این خارجی ها در صفحات اجتماعی پی می بریم که این بازیکنان و مربیان هنوز نتوانستند مردم ایران را فراموش کنند اما از مدیران ایرانی و ….
راستی اگر مردم ایران اینقدر دوست داشتنی هستند که در این مورد اثبات شده چرا خارجی ها از مدیران ما متنفرند
آیا مدیران ما مردمی نیستند؟
انتهای پیام/
