مصائب تلخ و شیرین دختران پینگ‌پنگ‌باز ایران

دختران ملی پوش تنیس‌روی میز ایران که خود را برای حضور در مسابقات فنلاند آماده می‌کنند، در شرایط اقتصادی کنونی برای تامین هزینه‌های ورزشی نیازمند حمایت اسپانسرها هستند تا فرصت به نمایش گذاشتن قابلیت های خود را داشته باشند.

به گزارش شبکه لحظه:

تیم ملی پینگ پنگ بانوان ایران از ۱۲ آبان ماه و زیر نظر حمیده ایرانمنش که به تازگی  به عنوان مربی تیم ملی انتخاب شده اردوی آماده سازی خود را  برای حضور در مسابقات فنلاند آغاز کرده است. این اردو که تا ۱۳ آذر و اعزام به مسابقات ادامه دارد، در دو نوبت صبح و عصر پیگیری می‌شود. ابتدا ۶ نفر اول رنکینگ ملی بانوان ایران به اردو دعوت شدند که قرار بود از بین آنها ندا شهسواری، مهشید اشتری، پریناز حاجیلو و شیما صفای به فنلاند اعزام شوند اما مصدومیت صفایی و حاجیلو باعث شد که کمیته فنی فدراسیون تصمیم بر اعزام تنها دو بانوی پینگ پنگ باز بگیرد و فقط دو بانوی دیگر به اردو دعوت شوند.

 

تیم ملی مطابق معمول هر روز از ساعت ۱۰ و ۳۰ دقیقه در سالن فدراسیون تنیس روی میز تمرینات خود را آغاز کرد. پیش از این و تا ۲۷  آبان ملی پوشان در سالن امیر احتشام زاده تمرین می‌کردند اما به دلیل شروع لیگ برتر مردان اردوی‌شان را در سالن فدراسیون برپا کردند. بر روی دیوارهای آبی رنگ تنها یک ساعت که عقربه‌هایش روی زمان ۹ متوقف شده بود به چشم می‌خورد که در مقایسه با سالن احتشام زاده که دیوارهایش تزیین شده از  پوستر ورزشکاران بود،  سرد و بی روح به نظر می‌آمد.

 

گرم کردن اولین برنامه تیم بود تا آمادگی لازم برای کار با راکت به وجود آید. بعد از گذشت چند دقیقه خواهران شهسواری مثل دیگر بازیکنان دو به دو پشت میز قرار گرفتند و در سکوت و آرامش کارشان را پیش می‌بردند. مهشید اشتری به روال سابق خود پرانرژی و شاد تمرین می‌کرد. ایرانمنش هم به رسم مربی ها حواس جمع تمرین را دنبال و نکات لازم را به بازیکنان گوشزد می‌کرد. در ابتدای تمرین گرمای سالن کمی آنها را آزار می‌داد اما رفته رفته شرایط بهتر شد.

 

در ادامه، یکی از تمریناتی که با بازیکنان اعزامی به فنلاند انجام شد، پرتاب توپ بود. مربی با پرتاب سریع توپ‌ها برای بازیکنانی که به نوبت پشت میز قرار می‌گرفتند آنها را ودار می‌کرد که تکنیک‌های مختلف را به کار بگیرند و قسمت‌های مختلف میز را برای فرود ضربه‌شان انتخاب کنند. اشتری در مورد این تمرین می‌گوید: “نفسمان را باز می‌کند” و شهسواری معتقد است: “باعث بالا رفتن توان هوازی می‌شود تا در گیم‌هایی طولانی نفس کم نیاوریم.  همچنین استقامت و سرعت را افزایش و ضریب خطا را کاهش می‌دهد.”

 

قبل از پایان تمرین، مربی سارا شهسواری و مینا پورموسوی را مقابل ندا و مهشید قرار دارد تا دوبل بازی کنند. در این تمرین اهمیت کار تیمی ببیشتر است، بازیکنان باید هم تیمی خود را به خوبی حمایت کنند چرا که کوچکترین کم توجهی و کم کاری باعث شکست می‌شود، شاید پیروزی در این نوع بازی هم شیرین تر است که مهشید و ندا با پیروزی در هر گیم باهم دست می‌دانند و خوشحال بودند هرچند که در پایان سه بر دو نتیجه را واگذار کردند!

 

در این رشته بازیکن از زمانی که تصمیم می‌گیرد توپ را بالا بیندازد تا وقتی که با راکتش مسیرحرکت آن را تعیین می‌کند چشم از توپ کوچک سفید رنگ برنمی‌دارد و شاید در همین چند ثانیه است که تصمیم می‌گیرد کدام قسمت میز را برای فرود آمدن توپ انتخاب کند. این دختران بارها در طول تمرین به خاطر فشار کار خسته می‌شوند اما بعد از چند دقیقه استراحت قوی‌تر از قبل ادامه می‌دهند، چرا که می‌دانند مسیر قهرمانی پرپیچ و خم و سخت است. همانطور که مهرداد علی قارداشی، رئیس فدراسیون تنیس روی میز گفت: “اشک‌هایی که یک ورزشکار بعد از مسابقات می‌ریزد، عرق‌هایی است که هنگام تمرین نریخته.” حالا اینجا محل  تلاش و جنگیدن برای رسیدن به موفقیت است .

 

زمان ورود به سالن تمرین برای این دختران مصداق کلیشه‌هایی این چنینی است که مشکلات  و مسائل دیگر را پشت در بگذار، پایبندی به این موضوع  را می‌توان در تلاش خواهران شهسواری  دید که به تازگی عموی خود را از دست دادند اما به دلیل اردوی تیم ملی فرصت حضور در مراسمش را نداشتند.

هرچند این دختران پتانسیل  بالایی برای قهرمانی دارند اما اسپانسری در این بخش ضعیف است به گونه‌ای که اکثر ورزشکاران اسپانسری را یکی از مهمترین مشکلات پینگ پنگ بانوان می‌دانند. حمیده ایرانمنش مربی تیم ملی در ابن باره به ایسنا گفت: “بخش بانوان از نظر اسپانسرینگ فقیر است و توجه کمی به آن می‌شود. فدراسیون تلاش می‌کند این بخش را فعال‌تر کند اما عملکرد بهتر بازیکنان در مسابقات مختلف به حل این موضوع کمک می‌کند.” همچنین مهشید اشتری معتقد است: “جذب اسپانسر در بخش  بانوان خیلی سخت است و با اینکه کسانی هستند که توانایی اسپانسر شدن را دارند اما حمایت نمی‌کنند.”

 

پینگ پنگ رشته‌ای پرهزینه است تا جایی که بنابرگفته بازیکنان تیم ملی هزینه رویه‌های راکتشان که هر ماه باید تعویض شوند حدود یک میلیون و هشتصد هزار تومان است! البته برای بازیکنانی که دائم در اردو هستند بسته به میزان استفاده و کارشان از راکت این زمان کمتر هم می‌شود. این در حالی است که میزان قراردادها در لیگ بانوان بسیار کم است. ندا شهسواری در این باره به ایسنا گفت: “قراردادهای لیگ‌مان خیلی پایین است. هیچ وقت سیر صعودی نداشته و این مبلغ پایین صرف ایاب ذهاب، رویه راکت ، چسب،  توپ  و چنین هزینه‌هایی می‌شود.”

 

اهمیت حضور اسپانسرها دراین بخش وقتی پر رنگ‌تر می‌شود که بدانیم ورزشکاران این رشته باید در سال به ۶ تورنمنت بین المللی و جهانی اعزام شوند تا رنکینگشان ارتقا پیدا کند در غیر این صورت از جایگاه خود  سقوط می‌کنند. در شرایطی که مشکلات ارزی اعزام های فدراسیون ها را با مشکل  مواجه کرده است این احتمال وجود دارد که شرایط برای اعزام‌های ضروری هم فراهم نشود.  قارداشی در گفت و گو با ایسنا  در باره این موضوع گفت: “تصمیم درباره اعزام تیم ملی به شرایط کشور بستگی دارد تعهدی نمی‌دهیم اما می‌توانم بگویم اگر شرایط خوب باشد اعزام‌های زیادی خواهیم داشت.”

 

اکنون که دختران پینگ پنگ باز ایران به دور از حاشیه‌ و به سختی تمرین می‌کنند و رسیدن به موفقیت‌های بزرگ را هدف خود می‌دانند نیازمند توجه بیشتری هستند. چرا که در شرایط اقتصادی کشور عدم حمایت اسپانسرها و میزان پایین قراردادها مهمترین چالش آنها در این مسیر است که حتی تداوم این وضعیت در کاهش انگیزه‌شان بی تاثیر نیست. بنابراین فدراسیون تنیس روی میز و وزارت ورزش و جوانان باید نسبت به حل این مشکلات توجه بیشتری داشته باشند.

منبع:خبرگزاری ایسنا