قانونی که به تازگی و برای این فصل در نقل و انتقالات لیگ برتر وضع شده است هیچ کمکی به فوتبال نمی کند و تازه موجب خروج خیلی از جوان ها و بازیکنان شاخص از بازی های لیگ برتر شده است.
به گزارش گروه ورزش شبکه لحظه؛ متاسفانه دوستان در سازمان لیگ وقتی قوانینی را وضع می کنند، اصلا پرسشی از باشگاه ها نمی کنند و حتی آن را با فرهنگ فوتبال ایران تطبیق نمی دهد. زیر باد کولر و پا روی پا تصور می کنند هر آنچه فکر می کنند درست است. در حالی قانونی خوب است که پیش از وضع در میدان پرسش و پاسخ شود. به واقع قانونگذار باید از دفتر خارج شود و با حضور در تمرین تیم ها این ها را از سرمربی – مدیر عامل و حتی بازیکن در میان بگذارد و بعد از جمیع نظرات به قانون گذاری برسد. در غیر این صورت می شود قانونی که به ضرر فوتبال تمام می شود.
نمونه اش در استقلال؛ حذف قانون ۲۵ ساله ها این فصل موجب شد، یکی از دروازه بانان جوان بدون تیم بماند. علیرضا رضایی که در پیکان چهره شد و به استقلال آمد و در زمان فرهاد مجیدی بازی های حذفی را بازی کرد. او این فصل به بهانه ورود به لیست بزرگسال و کاهش لیست بزرگسال تیم ها به ۱۹ بازیکن از لیست آبی ها خارج شده و هنوز وارد تیم جدیدی نشده است! در صورتی که اگر قانون ۲۵ ساله ها به قوت خود باقی می ماند او می توانست دو فصل در این لیست جای بگیرد و در استقلال بماند. نمونه ی دیگرش آرمان رمضانی. این بازیکن هم همانند علیرضا رضایی وارد لیست خروج استقلال شده بود اما به سبب اینکه تیمی برای بازی انتخاب نکرد، بار دیگر به اردوی تیم آبی برگشت. استقلال با هر دو بازیکن قرارداد دارد و درصورتی که این بازیکنان راهی تیم جدیدی نشوند، می بایست دستمزد این ها را پرداخت کند.
اشاره کردیم به فرهنگ فوتبال ها. فرهنگ فوتبال ایران نتیجه گرایی است نه بازیکن سازی. دراین صورت نباید لیست بزرگسال تیم ها کاهش پیدا می کرد. اتفاقی که اگر رخ نمی داد اکنون هم علیرضا رضایی صاحب تیم بود و هم آرمان رمضانی و دستمزد این دو بازیکن روی دوش استقلال بار نمی شد. جوانگرایی قانونی در فوتبال نداریم. سوال اینجاست آیا فصل گذشته وقتی جواد نکونام در فولاد به محمد امین حزباوی بازی داد یا مجتبی حسینی در پیکان از سامان فلاح بهره برد، چنین قانونی وجود داشت که به بهانه ی جوانگرایی این قانون عجیب و غریب وضع شد؟
دوستان احتمالا نمی دانند نقطه نقطه قانونشان به سود همه است الان تیم های ایرانی. به طور مثال قانونی وضع شده که تیم های ایرانی نمی توانند لژیونر را به صورت قرضی به خدمت بگیرند. به طور حتم سپاهان و تراکتور برای پیام نیازمند و امیر حسین حسین زاده عدد زیادی هزینه کرده اند. استقلال وقتی امیر حسین حسین زاده را می خواست با رقم ۸۰۰ هزار یورویی برای رضایتنامه اش مواجه شد و اینجا بود که دست از این بازیکن شست چراکه برای در اختیار گرفتن قرضی این بازیکن به توافق ۳۰۰ هزار یورویی دست پیدا کرده بود.
این قانون به طور حتم باید بازنگری شود.
انتهای پیام/
