این عملکردی منفعل و کند و به شدت نگران کننده از بازیکنی است که در ماه جولای 32 ساله شد و حالا باید یک بازیکن کهنه‌کار به حساب بیاید. هافبک‌های مادرید مدام او را در راه رسیده به دروازه پشت سر گذاشتند.
به گزارش سرویس ورزشی شبکه لحظه ،اگر بخواهیم تنها از روی آمار قضاوت کنیم، میشود گفت که سرخیو بوستکس عملکرد خوبی در ال‌کلاسیکو به نمایش گذاشت. علیرغم بیرون آمدن از میدان در فاصله 9 دقیقه تا پایان بازی، هافبک بارسلونا 83 پاس در ال‌کلاسیکوی روز شنبه ارسال کرد؛ هشت پاس بیشتر از تمام هم تیمی‌های خود و 17 پاس بیشتر از هر یک از بازیکنان رئال مادرید. نود و دو درصد این پاس‌ها به مقصد رسیدند. بوسکتس در هنگام تصاحب توپ یک هافبک قدرتمند است، توانایی خود برای یافتن لیونل مسی با ارسال پاس‌های غافلگیرکننده عمقی را حفظ کرده و هنوز در گرفتن ضربات آزاد وقتی از سوی حریف تحت فشار قرار دارد، زیرک است.
با این حال، داستان وقتی توپ در اختیار او نیست، متفاوت است. این عملکردی منفعل و کند و به شدت نگران کننده از بازیکنی است که در ماه جولای 32 ساله شد و حالا باید یک بازیکن کهنه‌کار به حساب بیاید. هافبک‌های مادرید مدام او را در راه رسیده به دروازه پشت سر گذاشتند. بارسلونا هر هفته با خط میانی‌ای به قدرت و هماهنگی رئال مادرید روبرو نیست اما این بازی مانند یک بوفه فوتبالی برای تونی کروس و فده والورده بود که بارها و بارها در جریان پیروزی 3-1 در نوکمپ از خودشان پذیرایی کردند. بوسکتس نتوانست پا به پای آنها حرکت کند.
بهترین مثال گل اول بازی بود که ناچو توپ را سر راه کریم بنزما انداخت؛ زمانی که مهاجم رئال به عقب رفته بود تا یک گزینه پاس برای هم‌تیمی اش ایجاد کند.
زمانی که والورده توپ را وارد دروازه کرد، بوسکتس 20 متر عقب‌تر از او بود. جرارد پیکه که مشغول دنبال کردن بنزما بود برگشت و به سمت او فریاد کشید. والورده گاهی این نفوذها را انجام می‌دهد. نه همیشه- او دله آلی نیست- اما این جز ویژگی‌های او است.
کروس؟ نه خیلی. بازیکن آلمانی مراقب جایگیری‌اش است، در حرکاتش آرام است و از آن دست بازیکنانی است که هرگز واقعا نیازی به نشان دادن سرعتش ندارد.این اتفاق در اینجا کاملا تقصیر بوسکتس نبود- شما نمی‌توانید از هافبک‌ها انتظار داشته باشید که به صورت مدام در حال رفت و برگشت پشت دفاع‌شان باشند و این بحث وجود دارد که تیمی با سازماندهی خوب ممکن است خط میانی‌ای داشته باشد که وظیفه متوقف کردن کروس در این صحنه را بر عهده خط دفاع بگذارد. اما واقعیت نگران کننده‌تر این است که بوسکتس، یکی از باهوش‌ترین بازیکنان جهان، هیچ ایده‌ای نداشت که کروس کجا قرار دارد.این تبدیل به الگوی کلیدی بازی شد – نفوذ هافبک‌های مادرید از پشت بوسکتس.
تنبلی بوسکتس ویژگی جدیدی در بازی او نیست – او فوتبالیستی است که حدود یک دهه مانند بازیکنی 32 ساله بازی می‌کند. او بیشتر از این که قدرت فیزیکی داشته باشد دارای ویژگی‌هایی چون پیش بینی، جاگیری و هوش است و بنابراین تماشای جا ماندن و حذف شدن او از بازی حیرت آور است. اما جمله قدیمی درباره مهاجمان کهنه کار که “هرگز بر سرعت تکیه ندارند بنابراین وقتی آن را از دست می‌دهند آسیب نمی‌بینند” چندان برای بازیکنان در پست‌های دفاعی کاربرد ندارد که در معرض رقبایی با سرعت بالا هستند.
این موقعیت درست قبل از سوت پایان نیمه اول نشان دهنده داستان است-یک توپ با ضربه‌ای از بوسکتس عبور می‌کند که حدود 5 متر جلوتر از وینیسیوس قرار دارد.
شاید سیستم فعلی بارسلونا هم چندان کمکی به بوسکتس نمی‌کند. رونالد کومان به محض حضور در نوکمپ در این تابستان اعلام کرد که فرانکی دی یونگ دیگر در جایی غیر از پست تخصصی‌اش به میدان نخواهد رفت- هموطن هلندی او گاهی در طول فصل گذشته در نقش هافبک چپ حضور داشت.
دی یونگ به عنوان زوج بوسکتس در میدان حضور داشت اما درک بین این دو چندان متقاعد کننده نبود. بوسکتس بیشتر طول دوران زندگی حرفه‌ای‌اش را در بازی پشت دو هافبک دیگر سپری کرده، به آنها اجازه داده بود رقبای مستقیم‌شان را از میان بردارند و نزدیک به دفاع باقی مانده بود و تمام بازیکنان سرعتی خط میانی حریف در برابر او قرار داشتند. حالا او احساس وظیفه می‌کند که باید بیش از حد حریف را دنبال کند.
بیشتر بخوانید:
نتیجه و خلاصه بازی تیم های فوتبال یوونتوس-بارسلونا
ادامه فعالیت بارتمئو در بارسلونا
بیماری مسی و حال وخیم بارسلونا
رئال مادرید 3 – بارسلونا 1 / شب تلخ مسی و یاران در خانه…
انتهای پیام/
