به گزارش سرویس ورزشی شبکه لحظه، جام ملت‌های آسیا 2019 صحنه حضور مربیان بزرگی است. تعدادی از مربیان حاضر در امارات سابقه نشستن روی مهمترین نیمکت‌های جهان را دارند. مربیان خارجی همیشه حضور فعالی در فوتبال آسیا داشته‌اند، ولی به نظر می‌رسد گرایش به این مربیان در قاره بیشتر شده و جام ملت‌ها به عنوان ویترینی که بهترین تیم‌ها در آن حاضرند این موضوع را اثبات می‌کند.
از تیم ملی ایران شروع کنیم که سال‌هاست با کارلوس کی‌روش همکاری می‌کند. او درست بعد از جام ملت‌های 2011 با فدراسیون فوتبال به توافق رسید و در حال حاضر باسابقه‌ترین مربی حاضر در تورنمنت است. عملکرد خوب مربی پرتغالی در هشت سال گذشته هم در استفاده فدراسیون‌های آسیایی از مربیان مشهور خارجی بی‌تاثیر نبوده.
کره جنوبی، دیگر مدعی جام هم با یک مربی پرتغالی کار می‌کند. پائولو بنتو بعد از جام جهانی با فدراسیون کره به توافق رسید و ماموریت دارد که این تیم را پس از نیم قرن به قهرمانی برساند.
عربستان هم با پیتزی به دنبال بازگشت به جمع بزرگان قاره است. آنها با فن‌مارویک به جام جهانی صعود کردند، ولی مربی هلندی به دلیل اختلاف به همکاری‌اش پایان داد. عمر مربیگری بایوسا هم در این تیم کوتاه بود و یک آرژانتینی دیگر فرصت حضور با عربستان در جام جهانی را پیدا کرد. پیتزی توانست در این سمت باقی بماند و حالا در جام ملت‌ها هم با عربستان است.
ژاپن از معدود مدعیانی است که با مربی بومی به تورنمنت رفته و هاجیمه موریاسو هدایت این تیم را به عهده دارد. ژاپن در جام جهانی روسیه توانست با نیشینوی بومی از گروهش صعود کند و حالا با موریاسو به دنبال پنجمین قهرمانی قاره است.
استرالیا هم با گراهام آرنولد به امارات رفته، ولی شکست در بازی اول انتقادات زیادی را متوجه این مربی بومی کرده. هدایت این تیم در جام جهانی روسیه به عهده فان‌مارویک بود.
ازبکستان، از مدعیان درجه دوم قهرمانی با هکتور کوپر مشهور به تورنمنت رفته و با این مربی آرژانتینی به دنبال موفقیت است.
قطر هم پس از تغییرات زیاد روی نیمکتش مدتی است با فلیکس سانچز اسپانیایی به آرامش رسیده. قطر در تمام سال‌های اخیر از مربیان خارجی استفاده کرده. امارات میزبان با زاکرونی ایتالیایی که سابقه قهرمانی آسیا با ژاپن را دارد، می‌خواهد نتیجه‌ای بهتر از سومی چهار سال قبل به دست آورد. چین برای فرار از ناکامی طولانی‌اش سراغ مارچلو لیپی رفته که سابقه قهرمانی جهان با ایتالیا را دارد.
عراق که در سال 2007 با جوروان ویرای برزیلی قهرمان آسیا شد، حالا نسل جدیدش را به سرکو کاتانچ سپرده. سوریه، همسایه عراق هم با برند اشتانگه آلمانی راهی امارات شده است.
هند با استفان کنستانتین برد درخشانی مقابل تایلند به دست آورد و این مربی انگلیسی ماموریت دارد هند یک میلیاردی را به جمع بزرگان قاره برساند. ویتنام نسل مستعدی دارد که امیدوار است با تجارب پارک کره‌ای سال‌ها در آسیا مدعیان را به چالش بکشد. این مربی در یک سال گذشته با فوتبال ویتنام به موفقیت‌های زیادی رسیده. تایلند جام را با راجواچ صرب شروع کرد، ولی پس از شکست سنگین مقابل هند ترجیح داد تورنمنت را با دستیار بومی این مربی، یودیارتای ادامه دهد.
عمان هم با پیم فربیک، مربی مشهور هلندی به امارات رفته. این مربی سابقه مربیگری تیم‌های کره جنوبی و استرالیا را دارد. ویتال بورکلمانس، مربی هلندی دیگری است که هدایت اردن را به عهده دارد و در روز اول توانست استرالیا را غافلگیر کند. بحرین، دیگر تیم عربی هم میروسلاو سوکوپ اهل چک را روی نیمکت دارد که در روز اول تا آستانه شکست امارات پیش رفت.
فیلیپین بی‌ادعا امیدوار است با اریکسون، سرمربی اسبق انگلیس سری در میان بزرگان قاره در آورد. لبنان با میودراگ رادولوویچ مونته‌نگرویی در تورنمنت شرکت کرده. یمن بحران‌زده هم با کوچیان اسلواک به امارات رفته، هرچند در روز اول شکست سختی مقابل ایران داشت.
کی‌روش باسابقه‌ترین مربی حاضر در جام ملت‌های آسیا است.
قرقیزستان به عنوان یک تازه‌وارد امیدش به تجربه آلکساندر کرستینین روس است. حتی فلسطین هم سرمربی خارجی دارد و هدایت تیم به عهده نورالدین اولد علی الجزایری است. کره شمالی اما مطابق انتظار سرمربی بومی دارد و با کیم یونگ جون به امارات رفته.
بدین ترتیب تنها چهار تیم ژاپن، استرالیا، کره شمالی با سرمربی بومی به امارات رفته‌اند و تایلند هم پس از شکست روز اول ترجیح داد با سرمربی بومی ادامه بدهد. بر این اساس 83 درصد سرمربیان حاضر در جام ملت‌های آسیا را مربیان خارجی تشکیل می‌دهند که عدد قابل توجهی است. از جمع 24 سرمربی حاضر در تورنمنت تنها 5 مربی آسیایی هستند (با احتساب آرنولد) و این یعنی سهم مربیان قاره در این تورنمنت تنها 20 درصد است. به جز چهار تیمی که با مربیان بومی در جام ملت‌ها شرکت کرده‌اند، ویتنام تیم دیگری است که ترجیح داده از یک مربی آسیایی استفاده کند. تنها مربی آفریقایی حاضر در این جام نورالدین، سرمربی فلسطین است و این یعنی 75 درصد سرمربیان از اروپا یا آمریکای جنوبی آمده‌اند.
بخشی از مربیان ایرانی که مخالف حضور مربیان خارجی در فوتبال کشورمان هستند، طرفداران این جریان را اجنبی‌پرست می‌نامند و حالا می‌توان گفت این اجنبی‌پرستی به کل آسیا سرایت کرده و اکثر فدراسیون‌ها ترجیح می‌دهند از مربیان خارجی استفاده کنند. گرایش به مربیان خارجی هشداری برای مربیان آسیایی است که برای باقی ماندن در بازار کار باید برای جبران این فاصله تلاش بیشتری داشته باشند.
منبع: ایران ورزشی
