به گزارش سرویس ورزشی شبکه لحظه، با برگزاری انتخابات چند فدراسیون در یک ماه گذشته، نفرات برگزیده مجمع عمومی فدراسیون ها اغلب جوانان و افراد صاحب تخصص در آن رشته بودند، افرادی مانند «علیرضا پاکدل» رییس فدراسیون هندبال، «علیرضا سهرابیان» در قایقرانی، «مریم بخشی» مدیرکل ورزش و جوانان استان گیلان و «آرش میراسماعیلی» در جودو مصداق های بارز این جوانگرایی به شمار می روند که امید است آنان در آینده به نمادی برای دگرگونی سبک مدیریت ورزشی در کشور تبدیل شوند.
اما چرا با وجود آنکه بسیاری از کارشناسان به امر تجربه به ویژه در ورزش توجه دارند باید حضور جوانان در راس فدراسیون ها را به فال نیک گرفت؟ در پاسخ به این پرسش لازم است واکاوی کاملی از دلایل چرایی گردش نخبگان در ورزش و جامعه مورد توجه قرار گیرد؛
1- نخستین دلیل این
تغییرات را باید در ذات ورزش جستجو کرد؛ جایی که برای رسیدن به هدف در هر
ورزشی نباید بر روی تک ستاره ها یا قهرمانان پا به سن گذاشته سرمایه گذاری
کرد چرا که افتخارآفرینی آنان کوتاه مدت و تنها برای یک یا دو سال است. اما
تربیت نیروی نخبه و جایگزینی مناسب آنها در مقاطع مختلف زمانی می توانند
مانند تعویض های طلایی در ورزش گروهی راهگشا و مثمر ثمر باشد.
همچنین
پیوند ورزش با رقابت های جهانی و آگاهی از علم روز موجب شده تا نیاز به
تفکر جوان در این بخش بیش از گذشته احساس شود. اگر مدیران در سطح بین
المللی و داخلی با دانش روز دنیا هماهنگ نباشند بدون شک اتفاقاتی رخ خواهد
داد که ورزش کشور را در تمام زمینه ها با مشکل مواجه می کند.
2-
دیگر ثمره حضور نیروی جوان در مدیریت ورزش، شکستن تفکر و حلقه مدیریت بسته
موجود است؛ مدیریتی که در برخی از فدراسیون ها موروثی شده و فرد یا خود
رییس خواهد شد یا اینکه بسیج عمومی برای ماندگاری تفکرش در فدراسیون را به
کار خواهد بست؛ این همان واقعیتی است که حکایت از سبک مدیریت سنتی در ایران
دارد.
شکستن حلقه بسته مدیریتی با ابزار جوانان شاید در نگاه اول
موضوعی ریسک پذیر باشد و تجربه اندوزی برای این افراد، سخت به شمار رود اما
نباید فراموش شود که با تصویب قانون منع به کار گیری بازنشستگان استفاده
از نیروی جوان و تربیت مدیران سازمانی اولویت به شمار می رود اولویتی که
مورد تاکید بزرگان نظام، به ویژه رهبر معظم انقلاب و رییس جمهوری منتخب
مردم است.
بیانیه گام دوم رهبر انقلاب در زمینه بها دادن به نیروی جوان و
پافشاری «حسن روحانی» بر استفاده از جوانان در پست های مدیریتی موجب شد تا
وزارت ورزش و جوانان در یک سال گذشته یازده مدیرکل جوان در حوزه های مختلف
منصوب کند که «مریم بخشی» 37 ساله یکی از نمونه های بارز آن به شمار می
رود که به مدیریت ورزش و جوانان استان گیلان رسیده است.
3- با گماشتن و
انتصاب مدیران جوان به پست های بالای ورزشی و هماهنگی آنان با دانش روز
دنیا انتظار می رود شیوه تعامل و همچنین روش های جذب سرمایه گذاری در ورزش
متفاوت تر از گذشته پیگیری شود، زیرا جنب جوش جوانی و نیاز به اثبات موجب
خواهد شد تا یک مدیر جوان فراتر از دوران چهار ساله بیندیشد.
البته برای
گذر از تمامیت خواهی مدیران سنتی ورزش باید راهبرد در میان مدت تلفیقی
باشد. به گونه ای که جوانان در سطوح میانه در کنار دست باتجربه ها مشق
مدیریت بیاموزند. اگر چنین راهبردی در مدیریت ورزش ایران فراگیر شود بدون
شک دانش مدیریتی باتجربه ها در کنار تجربه و تحرک جوانان می تواند نوید بخش
آینده ای روشن در ورزش ایران باشد.
4- اما صرف استفاده از چند نیروی جوان در مدیریت ورزش کشور نمی تواند به تنهایی درمانگر درد ایستایی در برخی از فدراسیون ها یا سازمان های مربوطه باشد زیرا این انتخاب ها باید براساس اصل شایسته سالاری و بدون توجه به کلیشه های ذهنی باشند؛ یکی از این کلیشه ها جنسیت و نقش ان در تعیین مدیران است.
اگر تخصص را مبنای اصلی مدیریت در ورزش ایران قلمداد کنیم باید پذیرفت که قهرمانان ورزشی زن ایران در 4 دهه گذشته افتخاراتی برابر و در مواردی بیش از مردان کسب کرده اند و تا رسیدن به کرسی های بین المللی نیز پیش رفتند. نادیده انگاشتن زنان در مدیریت های ورزشی بدون شک نادیده گرفتن توانایی نیمی از افراد جامعه است و پافشاری بر کلیشه های جنسی هم گزینش مدیران مرد را محدود می کند هم ممکن است در این گزینش ها جنسیت بر اصل شایسته سالاری ترجیح داده شود.
منبع: ایرنا
