به گزارش خبرنگار ورزشی شبکه لحظه؛ دعوای قلعه‌نویی و داوران دعوای بسیار خوبی است و می‌تواند منجر به شفاف‌سازی‌هایی شود که قطعاً به نفع فوتبال ایران است. از قدیم گفته‌اند آنکه را حساب پاک است، از محاسبه چه باک است. داوری که خودش می‌داند سالم داوری و زندگی کرده، نه از قلعه‌نویی بلکه از گنده‌تر از او هم نمی‌ترسد.
قلعه‌نویی هم اگر خیالش از عملکردش راحت است، از ۴ داور که هیچ از ۴۰ داور هم نباید بترسد. این وسط اگر طرفین افشاگری کنند (ضمن حفظ حرمت‌ها) و حتی سند و مدرک رو کنند، نه تنها بد نیست بلکه خیلی هم خوب است. مثلاً همین دیروز قلعه‌نویی، کرمانشاهی، فغانی و ترکی مصاحبه کردند که هم برای مخاطب جذابیت داشت و هم برای رسانه‌ها. طبعاً این افراد حرف‌های دیگری هم برای گفتن دارند که می‌توانند بزنند و چه بسا اگر سکوت کنند، ابهامات و شائبه‌ها بیشتر شود.
چند سال قبل علی دایی ماجرای کارت به کارت را مطرح کرد که البته در آن مقطع به هر دلیلی شاهد سکوت محسن قهرمانی و بعضی از داوران بودیم، اما در ماجرای اخیر داوران از خودشان دفاع کردند و مسائلی مطرح شد که طبعاً قلعه‌نویی هم جواب می‌دهد. حالا اینکه چرا در این مقطع امیر وارد چنین دعوای بزرگی شد و چه تفکری پشت این تصمیم او وجود دارد، چیزی است که خودش باید بگوید. هر چه هست او نمی‌تواند این دعوا را نیمه‌کاره رها کند همان‌طور که داوران (داورانی که اسم‌شان مطرح شده) سکوت نکردند و نمی‌کنند.
